Kutsal Kitap paranızı idare etmeniz konusunda ne der?
Soru : Kutsal Kitap paranızı idare etmeniz konusunda ne der?
Yanıt: Kutsal Kitap para idaresi konusunda çok şey söyler. Kutsal Kitap genelde borç para almamamızı öğütler. Bakınız Süleyman’ın Özdeyişleri 6:1-5; 20:16; 22:7, 26-27 (“Zengin yoksullara egemen olur ve borç alan borç verenin kulu olur… El sıkışıp başkasının borcuna kefil olmaktan kaçın. Ödeyecek paran olmazsa, altındaki döşeğe bile el koyarlar”). Kutsal Kitap bizleri bir servet biriktirme konusunda tekrar tekrar uyarır ve bunun yerine bizi ruhsal zenginlikleri aramaya teşvik eder. Süleyman’ın Özdeyişleri 28:20: “Güvenilir kişi bolluğa erer, zengin olmaya can atansa beladan kurtulamaz.” Ayrıca bakınız Süleyman’ın Özdeyişleri 10:15; 11:4; 18:11; 23:5.
Süleyman’ın Özdeyişleri 6:6-11 tembellik hakkında bilgelik sunar ve tembelliğin sonucunun kaçınılmaz olarak parasal bakımdan mahva uğramak olduğunu söyler. Kendisine yiyecek biriktiren çalışkan karıncadan ders almamız söylenir. Ayet bizi ayrıca yararlı bir şey yapmak için çalışmamız gerekirken uyumak hakkında da uyarır. Tembel kişi çalışmak yerine dinlenmeyi tercih eder. Böyle bir kişinin sonunun fakirlik ve muhtaçlık olacağı kesin olarak bildirilmiştir. Tayfın öbür tarafında para kazanmaktan başka bir şey düşünmeyen kişiler vardır. Vaiz 5:10’a göre, böyle birisinin hiçbir zaman kendisini tatmin edecek kadar çok parası yoktur ve her zaman daha çoğunu elde etmeye çalışır. Birinci Timoteos 6:6-11 da bizi zengin olmayı arzulama tuzağına karşı uyarır.
Kutsal Kitap’ın modeli, kendimize servet biriktirmeyi arzulamak yerine başkalarından almak değil, başkalarına vermektir. “Şunu unutmayın: Az eken az biçer, çok eken çok biçer.
Herkes yüreğinde niyet ettiği gibi versin; isteksizce ya da zorlanmış gibi değil. Çünkü Tanrı sevinçle vereni sever” (2 Korintliler 9:6-7). Bizler ayrıca Tanrı’nın bize vermiş olduklarının iyi kâhyaları olmaya da teşvik ediliriz. İsa, Luka 16:1-13’de, bizi kötü kâhyalık konusunda uyarmak için dürüst olmayan bir kâhya hakkında bir benzetme anlatır. Anlattığı öykünün ana fikri şudur: “Dünyanın aldatıcı serveti konusunda güvenilir değilseniz, gerçek serveti size kim emanet eder?” (ayet 11). Bizler ayrıca 1 Timoteos 5:8’in bize hatırlattığı üzere kendi ev halkımızın ihtiyaçlarını karşılamakla sorumluyuz: “Kendi yakınlarına, özellikle de ev halkına bakmayan kişi imanı inkâr etmiş, imansızdan beter olmuştur.”
Özet olarak, Kutsal Kitap para yönetimi hakkında ne mi der? Bunun yanıtı bir tek kelimeyle özetlenebilir: bilgelik. Para konusunda akıllı olmalıyız. Para biriktirmeli ama parayı istif etmemeliyiz. Para harcamalıyız ama dikkatli ve kontrollü bir şekilde harcamalıyız. Rab’be sevinçle ve fedakârca geri vermeliyiz. Paramızı başkalarına yardım etmekte kullanmalıyız ama bunu akıllıca ve Kutsal Ruh’un yönetiminde yapmalıyız. Zengin olmak yanlış bir şey değildir ama parayı sevmek yanlış bir şeydir. Fakir olmak yanlış bir şey değildir ama parayı gereksiz ıvır zıvırlara ziyan etmek yanlıştır. Kutsal Kitap’ın para yönetimi konusundaki tutarlı mesajı, akıllı olmamızdır.