Eğer kurtuluşumuz sonsuza dek güvendeyse, Kutsal Kitap bizleri imandan dönme hakkında neden böylesine şiddetle uyarır?
| Soru : Eğer kurtuluşumuz sonsuza dek güvendeyse, Kutsal Kitap bizleri imandan dönme hakkında neden böylesine şiddetle uyarır? Yanıt: Kutsal Kitap’ın bizleri imandan dönme konusunda bu kadar şiddetli bir şekilde uyarmasının nedeni, gerçek iman edişin görünen meyvelerle ölçülmesidir. Vaftizci Yahya, Şeria Nehri’nde insanları vaftiz ederken kendilerini doğru zannedenleri, “tövbeye yaraşır meyveler verin” diyerek uyarmıştı (Matta 3:8). İsa Dağdaki Vaazı verirken Kendisini dinleyenleri her ağacın meyvesinden tanınacağını (Matta 7:16) ve “iyi meyve vermeyen her ağacın kesilip ateşe atılacağını” söyleyerek uyarmıştı (Matta 7:19).Bu uyarıların arkasındaki amaç, bazı insanların adına “kolay inanmak” dediği şeyi önlemekti. Bunun anlamı, İsa’yı izlemenin Hristiyan olduğunuzu söylemekten daha fazlası olduğudur. Herkes Mesih’in kendi Kurtarıcısı olduğunu söyleyebilir ama görünen meyveler sadece gerçekten kurtulmuş olanların hayatlarında yer alacaktır. Şimdi, “Meyve derken ne demek isteniliyor?” diye sorulabilir. Hristiyan meyvesinin en açık örneği, Pavlus’un Kutsal Ruh’un meyvesini, “sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetim” olarak tanımladığı Galatyalılar 5:22-23’de bulunur. Tanrı’yı övmek, Mesih için canlar kazanmak gibi başka Hristiyan meyve türleri de vardır ama bu liste bize Hristiyan tutumlarının iyi bir özetini sağlar. Gerçek inanlılar Hristiyan yaşamlarında ilerledikçe bu tutumları yaşamlarında git gide artan bir şekilde gösterirler (2 Petrus 1:5-8).Eğer bu doğruysa, meyve veren öğrenciler sonsuz güvenlik garantisine sahiptir ve sona kadar dayanacaklardır. Bunu bildiren birçok Kutsal Kitap ayeti bulunmaktadır. Romalılar 8:29-30,Tanrı’nın önceden bildiği kişileri önceden belirlediğine, çağırdığına, akladığına ve yücelttiğine işaret ederek kurtuluşun “altın zinciri”nin ana hatlarını verir. Bunlar olup biterken kaybolan yoktur. Filipililer 1:6, Tanrı’nın bizde başlattığı işi bitireceğini söyler. Efesliler 1:13-14 Tanrı’nın bizi mirasımıza sahip olana dek mirasımızın garantisi olarak Kutsal Ruh’la mühürlemiş olduğunu öğretir. Yuhanna 10:29 kimsenin Tanrı’nın koyunlarını O’nun elinden alamayacağını bildirir. Aynı şeyi söyleyen birçok Kutsal Kitap ayeti vardır: Gerçek inanlılar kurtuluşlarında sonsuzluk boyunca güvenliktedir.İmandan dönme konusunda uyaran ayetlerin öncelikle iki amacı vardır. Birincisi, gerçek inanlıları “çağrılmışlıklarını ve seçilmişliklerini” kökleştirmeyi öğütlemesidir. Pavlus, 2 Korintliler 13:5’de bize, “İman yolunda olup olmadığınızı anlamak için kendinizi sınayıp yoklayın” der. Eğer gerçek inanlılar İsa Mesih’in meyve veren izleyicileriyse, o zaman kurtuluşun kanıtını görebilmemiz gerekmektedir. Hristiyanlar, itaat düzeyleri ve ruhsal armağanları temel alınarak çeşitli derecelerde meyve verirler, ancak bütün Hristiyanlar meyve verir ve kendimizi sınadığımız zaman bunun kanıtlarını görmeliyiz.Bir Hristiyan’ın hayatında görünürde hiçbir meyve olmayan dönemler olacaktır. Bunlar günah ve itaatsizlik dönemleri olacaktır. Bu uzatılan itaatsizlik dönemleri sırasında Tanrı kurtuluşumuzun güvencesini bizden alır. Davut’un, Mezmur 51’de, “Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini” diye dua etmesinin nedeni de budur (Mezmurlar 51:12). Biz günah içinde yaşadığımızda kurtuluşumuzun sevincini kaybederiz. Kutsal Kitap’ın bize, “İman yolunda olup olmadığınızı anlamak için kendinizi sınayıp yoklayın” demesinin nedeni de budur (2 Korintliler 13:5). Gerçek bir Hristiyan kendisini sınayıp yokladığında ve son zamanlarda hayatında hiçbir meyve görmediğinde bu durumun onu ciddi bir tövbeye ve Tanrı’ya dönüşe götürmesi gerekir.İmandan dönmekle ilgili ayetlerin ikinci nedeni, imandan dönenleri tanıyabilmemiz için onları bize işaret etmektir. İmandan dönen bir insan dinî inancını terk eden biridir. İmandan dönen insanların İsa Mesih’e iman ettiklerini bildirdikleri ama O’nu hiçbir zaman gerçekten Kurtarıcı olarak kabul etmemiş oldukları açıktır. Matta 13:1-9 (Ekinci Benzetmesi) bu noktayı çok iyi bir şekilde örnekler. Bu benzetmede, bir ekinci Tanrı Sözü’nü simgeleyen tohumları, yol kenarı, toprağı az, kayalık yerler, dikenlerin boğduğu toprak ve yeni sürülmüş toprak olmak üzere dört tür toprağa eker. Bu topraklar, Müjde’ye verilen dört tür yanıtı temsil eder. Birincisi tamamen reddediştir, diğer üçü ise çeşitli düzeylerde kabul edişi temsil eder. Kayalık yerler ve dikenlerin boğduğu toprak, Müjde’ye ilk önce olumlu karşılık veren ama sonra zulüm (kayalık yerler) ya da dünyasal kaygılar (dikenlerin boğduğu toprak) kendilerini ezdiği zaman geri dönen insanları temsil eder. İsa bu iki karşılık türünde, bu kişiler Müjde’yi ilk önce “kabul ettikleri” halde, Müjde’nin tohumu yüreklerinin toprağına hiçbir zaman nüfuz etmemiş olduğundan hiç meyve vermediklerini açık bir şekilde bildirir. Sadece Tanrı tarafından “hazırlanmış” olan dördüncü toprak, tohumu kabul edebilip meyve verebilmişti. İsa Dağdaki Vaaz’de de yine, “Bana, ‘Ya Rab, ya Rab!’ diye seslenen herkes Göklerin Egemenliği’ne girmeyecektir” (Matta 7:21) der.Kutsal Kitap’ın insanları imandan dönme konusunda uyarıp da aynı zamanda gerçek bir inanlının hiçbir zaman imandan dönmeyeceğini söylemesi tuhaf görünebilir. Ancak Kutsal Kitap böyle der. Birinci Yuhanna 2:19, imandan dönenlerin gerçek inanlılar olmadıklarını gösterdiklerini kesin bir şekilde bildirir. Bu yüzden Kutsal Kitap’ın imandan dönme konusundaki uyarıları, imanı hiçbir zaman gerçekten kabul etmeden sözde “imanda” olanlara bir uyarı olmalıdır. İbraniler 6:4-6 ve İbraniler 10:26-29 gibi Kutsal Kitap ayetleri, imanlıymış gibi yapan kişilere kendilerini sınamaları ve eğer imandan dönmeyi düşünüyorlarsa gerçekten kurtulmamış olduklarını anlamaları hakkında uyarılardır. Matta 7:22-23 Tanrı’nın ret ettiği o “imanlıymış gibi yapan kişilerin” imanlarını kaybetmiş olduklarından ötürü değil, Tanrı’nın onları hiçbir zaman tanımamış olmasından ötürü ret edildiklerini belirtir.İsa’yla özdeşleşmeyi isteyen birçok insan vardır. Sonsuz yaşamı ve bereketleri istemeyen var mıdır? Ancak İsa bizleri Kendi öğrencisi olmanın bedelini hesap etmemiz üzere uyarır (Luka 9:23-26, 14:25-33). Gerçek inanlılar bu bedeli ödemeyi göze almışlardır, imandan dönenler ise almamıştır. İmandan dönenler, imanı terk ettikleri zaman zaten başından beri kurtulmamış oldukları konusunda kanıt gösteren insanlardır (1 Yuhanna 2:19). İmandan dönmek kurtuluşu kaybetmenin değil, kurtuluşa hiçbir zaman sahip olunmadığının gösterimidir. |